BLOGGER TEMPLATES AND TWITTER BACKGROUNDS

About Me

My photo
Baguio City, Philippines
||[Curious]||

x||labels||x

xOx|[x]|[angelicOots]|[x]|xOx

xOx|[x]|[angelicOots]|[x]|xOx
PUNKS NOT DEAD

xOx||angelicOots||xOx

"Hindi mo mababago ang isang tao kung yung taong yun mismo ang may ayaw baguhin ang sarili nyang buhay inshort ang pagbabago nagsisimula lamang yan sayo"
천사의

seventEen years of agE. I do wiLd & crazy stuFf.
i likE fixing anD cuTtiNg my haiR, goinG afTEr stupid Cats, playinG with my niEce, and strolling arOund our city.
i likE beinG with my friEnds and spEnding all the day with thEm.
i loVe to walk with thEm duRing niGHt timE and do a lot oF of crazy stuFf^^ i also go bar hoPping sometimes, and drinkinG til' i drop xD
well what can i say.. i do lot of stuff that can blow yer mind. lOl.
i keep a lot of secrets to my self and i do wanna spend more time sleepiNg in my roOm, in my bEd anD with my favorite pillow :)

i dont like people who are so sarcastic, back stabbers, liers and much more, pretenders.
i am sOmetimes but i do it for a reason, not just to impress others but of course to fit inn in others normal world.
i also hate girls who talk about other girls and making stories abouT them. grR.. you just can't avoid it..
haayzt. i don't care about what pEoplE say abouT me, foR as loNG as i speAk the truTh and
i do thinGS that can't harm others, i can live by that..

umm. what else? oh, here, i'm kinda have that pSycho attituDe
i often talk to my self.. yeah.. cooL much.. hahaha

"For a Pessimist, I'm Pretty Optimistic"

angelicOot's Blog List

Showing posts with label akO mismO. Show all posts
Showing posts with label akO mismO. Show all posts

Sunday, August 2, 2009


Maria Corazon "Cory" Cojuangco Aquino

-ay isang Pangulo ng Pilipinas at isang mundo-matunog na tagapagtaguyod ng demokrasya, kapayapaan, women's empowerment, at ang paggalang sa mga magulang tungkol sa relihiyon. Siya ay nagsilbi bilang 11th pangulo ng Pilipinas mula 1986-1992. Siya ang unang babaeng pangulo ng Pilipinas at siya rin ang kauna-unahang babaeng Presidente ng Asya.

Noong ika-uno ng Agosto 2009, alas tres ng umaga, ginulat ako ng balita na
napanood ko sa telebisyon. Dahil sa isang sakit na Colon Cancer nabawi ang
buhay ni Gng. Cory Aquino. Ginunita ng lahat ang kanyang ala-ala at ang kanyang
serbisyo bilang isang kongresista at bilang isang mabuting mamamayan ng bansa.

Isang kagalang galang na Ginang at isang relihiyosang ina.
Nakakapanghinayang nga naman na mawalan ng isang ganitong klase ng tao sa ating
lipunan ngunit sa kabila ng lahat ng kanyang pinagdaanan masasabi nating
"woth it" ang kanyang pinaghirapan. Kinilala siya ng buong mundo
at ipinagmalaki ng lahat.

Hindi maipagkakaila na marami rin siyang naitulong sa bansa at maraming magandang
pagbabago na naipatupad na nakatulong sa nakakaraming mamamayan ng bansang kinaroroonan natin at hindi rin natin mapipigilan ang ilang mamamayan na ikumpara
ang lahat ng nagawa niya sa nagawa ni Pangulong Arroyo. Ngunit hindi na rin iyon
importante, dahil sabi ko nga sa aking huling blog, sa atin rin nagsisimula ang lahat.

Matapang nitong hinarap ang kanyang pagkamatay at taas noo ako sa kanya
Mabuhay ang iyong ala-ala Tita Cory!

Rest in Peace.

Tuesday, July 28, 2009


SONA

"A National problem cannot be knocked out with a single punch"

"A President must work with the problem as much as against it, turn it into a solution if she can"

"Our people deserves a Government that work just as hard as they do"

"I have not flinched, i have not faltered"

"I will Defend Democracy with arms if it is threatened with violence, with firmness if it is wickened by it's divissions, with law and order if it is overted with anarchy"

"I never expressed the desire to extend myself beyond my term"


-iilang kataga na galing sa SONA ng ating pangulo..
Matapang ang pagkasabi sa bawat kataga sa kanyang SONA..
Malinis at malinaw ang bawat salita sa bawat mensaheng kanyang gustong
ipahayag.. Hindi ko man napanood ang buong SONA ni Gng. Arroyo,
masasabi ko agad na magaling ang pagkaka saulo at pagkakaayos
ng kanyang saloobin hinggil sa mga batikos na kanyang natatanggap mula sa
mamamayan..

Habang nanonood ng isang bahagi ng kanyang pananalita, ako ay naantig dito
sa kanyang pahayag:

"I am accused of miss governance many of those who accused me of it left me the problem of their own miss governance to solve"

- Matamaan ang matamaan ngunit totoo ang kanyang sinabi..
Hindi kasalanan ng presidente kung naghihirap ka sa buhay;
hindi kasalanan ng presidente kung bakit maraming kabataan ang hindi
nakakapag aral; hindi kasalanan ng presidente kung walang makain ang
iyong pamilya; hindi kasalanan ng presidente ang kung ano mang problema
na dala ng pagkukulang ng bigas sa ating bansa; hindi kasalanan
ng presidente kung nauubusan ng tubig ang isang baranggay;
at maslalong hindi kasalanan ng presidente kung maraming krimen sa
isang partikular na lugar ang hindi marisolba!

Lahat ng ipinapataw na problema sa ating presidente ay kagagawan ng
bawat isa sa karamihang tamad at tangang mamamayan ng Pilipinas!
Ibinabaling lahat ng mga tao ang hindi nila magampanang trabaho sa
ating Pangulo.. ngunit kung susumahin at bibigyang pansin ang
pulo't dulo ng mga problemang ito, iisa lamang ang itinuturong sanhi
ANG MAMAMAYAN MISMO!

Kung kusa tayong magtratrabaho para sa ikakabuti ng ating mga sarili
magkakaroon ba ng problema sa pang matrikula ng mga batang iyong
pinag aaral? Kung magtatanim ka lang sana ng maraming puno at halaman,
sana walang reklamo patungkol sa irigasyon sa tubig.
Kung ikaw ay namumuhay sa tamang paraan at hindi ka gagawa ng makakasakit
sa kapwa sa tingin mo ba may mangyayaring krimen?
At sa tingin mo ba gagawa ang mga kataas-taasang opisyales ng mga batas
kung ikaw mismo ay hindi lumalabag sa mga kautusang isinasaad sa
libro ng buhay?

TAYO, SILA, IKAW, AKO, SAATING LAHAT MISMO NAGSISIMULA ang LAHAT!!


Sa simpleng paraan masusulusyonan ang malaking hadlang sa ikakabuti
ng ating bayan.

AKO ang simula, AKO ang magtatapos...

Saturday, June 27, 2009

`Oras natin toh!
Lumalalim na ang gabi at malapit naring sumilip ang haring araw
wala akong ibang maisip kundi magpasalamat
dahil muli akong bibigyan ng bagong umagang sana'y magbabago ng 
kinabukasan ko
...
Sabi nga ng karamihan, bawat araw, buwan, taon, oras,
minuto, at sa bawat segundong lumilipas
sa buhay mo ay pawang hiram lamang sa may kapal,
lahat ng gagawin mo
nakasalalay dito ang iyong kinabukasan.
ika 28 ng Hunyo
Maaga akong nagising upang mag saing ng aking ipapanligo XD
sabay tulog ulit^^
Nagbihis, kumain ng pandesal, nagpakyut sa harap ng
salamin, nag antay ng oras at tuluyang pumasok sa Unibersidad
na aking pinapasukan.
Sa paglalakad ko,
hindi ko parin maiwasang tumingin
sa aking paligid na kahit na alam kong huli na ako sa klase ko..
marami akong nakasalubong sa daan
my mga suplado, pakyut, mayabang umasta, simple,
trabahador, tagasigaw ng "Avenida!"
kargador, mga matatandang namamalimos at hinding hindi mawawala
ang mga taong nagyoyosi na kung
tawagin ko ay "Subang Family"
kung sa lansangan naman ang tawag sakanila ay
"Sunog Baga Gang" xD
...
Lumipas ang oras, tapos na pala ang klase ko!
Wala na akong maisipang puntahan kundi sa bahay.
Gusto kong matulog, ngunit kahit pilitin, hindi ko magawa
letcheng insomnia!
Kaya naman nakipag kwentuhan, tawanan,
nakipag kodakan
sa mga kafriendships, kumain, tumayo, nakipag
asaran... sari saring aktibidad ng mga
walang matinong magawa.
tik.tak!
tik.tak!
ayun! alas kwatro na pala..
pauwi na ako.
iba't ibang klase ng tao, iba't ibang estilo
ang mga nakasalubong ko.
Malayo palang ako, nabaling na ang tingin ko sa isang
banner sa my Peoples Park na nagsasaad ng
"KONTRA CON-ASS"
tinitigan ko ang mga bawat taong kalahok sa programang iyon..
mga kaedad ko ang karamihan, at yung iba nmn
mejo nasa early 30's, mukang propesyonal yung iba, at mukang 
raliyista naman ang karamihan
my isang maliit na lamesa dun na dinikitan ng cartolina
at my sulat na "KONTRA CON-ASS"
"Please sign here".
Nung una nagdalawang isip ako kung lalahok din ako
sa kontra Con-ass. Dinahan dahan ko ang paglalakad, maraming
pumila upang lumagda sa puting papel.
ngunit sa kakaisip ko kung lalagda pa ako, di ko namalayan nakalagpas na pala 
ako sa Peoples park.  xD
Hindi na ako bumalik pa dahil nga inaantok ako
kaya pinagpatuloy ko ang paglalakad ko,
ngunit naka lakip parin sa aking isipan ang naka limbag sa cartolinang iyon.
Pano kaya kung nilagdahan ko rin yun?
maisasalba ba ng pirma ko ang bayan sa malupit na kamay ng kurakot
kong mga opisyales?
 pano nila maisasalba ang bansa sa mga nilagdaang papel?
sa mga pagrarally at pagdulot ng trapiko sa daan?
kung sa bawat taong dumaan sa Peoples park ay pumirma,
anong idududlot nito sa bayan? kung sa huli ang masusunod rin lang ay ang
Presidente? isali mo narin dito ang mga galamay ng presidente!
Walang kwenta diba?
...
"June 2, 2009 was a defining moment in history. It is the height of a politics of ignominy, imprudence, and insolence; the approval of a shameless and ambiguously-worded resolution that threatens the very existence of this country’s democracy. One that sets a precedent for injustice, unfairness, and opens the doors for corrupting, unchecked power. You made a grip on the very throat of this country’s democracy, and choked it.

Shameless. That resolution will be tested in the Courts, and perhaps maybe even struck out of the record one day. Forgotten, perhaps, but it should stand - and it will stand - as a testament to shame
."
...
ilan lamang yan sa mga nabasa ko sa internet na reaksyon ng mga tao
hinggil sa pinag uusapang Con-Ass,
halos lahat ng nabasa ko kumukontra, alam naman nating lahat na
hindi nga naman kasi tama.
Marami nga tayo ngunit matinik ang kalaban,
mallit man ito, ngunit makapangyarihan.
Kalaban na ng bayan, ngunit patuloy paring ginagalang.
Napaka Ironic diba?
Isipin mo , daan-daang taong bayan ang bumoto para mapunta siya sa kinakatayuan nya ngayon,
Libo-libong mamamayan naman ang my gustong patalsikin siya ngayon.
mali nga yung sinsabi nilang :
 "iKaw ang simuLa!" diba dapat palitan ng: "iKaw ang naGsimula???"
Now ask your self..    "Who's to Blame?"


~ ikaw.Na.Si.aKO ~